Het doel van dit Nieuwe Convivialistische Manifest is een beweging in gang zetten. Een beweging van overleven. Of beter: het openen van een nieuw horizon voor beter samen-leven. Om verschillende redenen ziet de toekomst van onze planeet en van de mensheid er met de dag somberder en onzekerder uit. De botsing van steeds formidabelere economische, financiële, militaire en technowetenschappelijke machten, de overexploitatie van de natuur en de versnelling van de opwarming van de aarde laten ons nauwelijks een andere keuze dan een alternatieve koers uit te zetten. Al deze factoren dragen bij aan een toestand van groeiende barbarij en een strijd van allen tegen allen — en tegen de planeet. Juist nu, dat wil zeggen in de komende jaren, worden wij, als leden van de mensheid, opgeroepen onze zelf kennis en onze plaatsbepaling in de wereld te verdiepen. Willen wij blijven optrekken naar steeds grotere supermacht en barbarij ten koste van onze eigen ondergang, op een ultrarijke minderheid na? Of zullen wij ons bereid én in staat tonen machtsverschillen te beteugelen en het algemene belang te dienen?
Hoe kan de mensheid zelf bewust worden? Zeker niet door simpelweg de stemmen en meningen van individuen op te tellen. Ons voorstel — omdat het om bewustzijn gaat — is om enkele van de hoogste intellectuele, morele, wetenschappelijke en religieuze autoriteiten (de best bekende en dus invloedrijkste), representatief voor de tradities van de verschillende cultuurgebieden op aarde, samen te brengen. Elk van hen is drager en culminatiepunt van een eeuwenlang reflectieproces. Door hen te verenigen, vergroten we de kans om geweld te keren en een oorlog van allen tegen allen te voorkomen.
Het is waar dat woorden zwak zijn naast wapens, en dat goede intenties niet volstaan. Maar als de bijeengebrachte persoonlijkheden erin slagen overeenstemming te bereiken over een ‘grootste gemene deler’ van wat mensen mogen nastreven en ondernemen — en, omgekeerd, waar zij van moeten worden weerhouden — dan kan dat het begin zijn van een wereldwijde schokgolf van potentieel onstuitbare kracht. Een schokgolf gevoed door helder inzicht in de algemene onderlinge afhankelijkheid waarin wij leven: een onderlinge afhankelijkheid tussen alle mensen, alle samenlevingen, en met de natuur, die de voorwaarde is om op aarde te kunnen leven.
Wie zou deze persoonlijkheden moeten kiezen, en volgens welke criteria? Op voorhand is er geen afdoend antwoord. Wat we nu wél kunnen doen, is NGO’s en netwerken uitnodigen die zich inzetten voor het algemeen belang en de menselijke waardigheid om zich bij deze dynamiek aan te sluiten. Elk van hen zal zijn eigen opvatting ontwikkelen en verdedigen over wat wij redelijkerwijs mogen hopen en wat ontoelaatbaar is als we een toekomst voor de mensheid willen. Een mooie toekomst. De documenten die door de betrokken netwerken worden opgesteld, dienen als werkdocument voor de mondiale convivialistische bijeenkomsten van hun vertegenwoordigers.
Deze werkzaamheden zullen uitmonden in een algemene en mondiale Verklaring van onderlinge afhankelijkheid. Deze Verklaring komt naast de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te staan en richt zich op de nieuwe uitdagingen waarvoor wij vandaag staan.