BBMP 4 2018

In dit nummer:

• De uitdaging van een transparant opleidingsbeleid
• Specialisatie als opmaat naar hogere kwaliteit
• Lastig kiezen tussen verplicht en inspiratie
• Werkveld > Janneke Hagenaar en Mascha Boelaars: Kijken naar een ander is kijken naar jezelf
• Forum > Marijke Schuurkes: PPINK pleit voor beroepsregister
• De toestand in de kinderopvang
• De Rekenmeester > Ed Buitenhek: Nieuwe bkr voor de baby’s: wie durft?
• De directeur > Corona Koek: Onze maximale uurprijs
• BdKO > Lida Schepers: Terug naar de liefde voor het werk
• Boeken > Clarine de Leve: Een eigen kwaliteitsmonitor voor de gastouder
• Pact > Breng beroepsgroepen in contact
• Signaleringen > Hier vindt u publicaties die wij voor u selecteerden

De invoering van de Wet Innovatie & Kwaliteit Kinderopvang (IKK) laat de kinderopvang kraken en barsten in zijn voegen. Vooral de invoering van de nieuwe bkrbabymaatregel per 1 januari 2019 doet pijn. De spanningen rondom de IKK zijn ook de katalysator geweest voor de oprichting van een nieuwe werkgeversvereniging. De derde in de kinderopvang.

De sector oriënteert zich op de mogelijkheden voor scholing en bijscholing. Dat moet ook wel, de invoering van de Wet Innovatie en Kwaliteit Kinderopvang stelt kinderopvangaanbieders voor behoorlijke opgaven. En, niet onbelangrijk, de sector heeft na een aantal erg magere jaren, een inhaalslag te maken. Hoe kom je tot een opleidingsbeleid en hoe vind je je weg in de veelheid van mogelijkheden?

In de rubriek Werkveld rapporteren professionals in het veld over hun bevindingen. Deze keer vertellen Janneke Hagenaar en Mascha Boelaars van Bureau Kwaliteit Kinderopvang/BKK de betekenis van peer-to-peer learning. Leren mét elkaar, in plaats van naast elkaar. Dat is het idee achter peer-to-peer learning. De kern van deze manier van leren is dat ‘lerenden’ de zoekvraag en het antwoord zelf formuleren en dat collega’s daarbij behulpzaam zijn. Peer-to-peer learning kan alleen effectief zijn als er een proces van zelfreflectie op gang komt.

Opleidingsbeleid in de kinderopvang is (zoals in elke sector) als het leven zelf: het gaat maar door, het staat nooit stil en is altijd in verandering. Wat wel duidelijk is, is dat het voldoen aan alle nieuwe wettelijke eisen en de verplichte scholingsnummers geen eenvoudige opgave is als je daarnaast óók vooruit wilt kijken en wil innoveren. Op de volgende pagina’s beschrijven we in een reeks interviews hoe opleidingsbeleid vorm krijgt in de sector. Het zijn voorbeelden ter inspiratie.

De rubriek BBMP-Forum staat open voor bijdragen van lezers en andere deskundigen uit het veld. Op deze pagina’s verwoordt Marijke Schuurkes, voorzitter van de beroepsvereniging voor pedagogisch professionals PPINK, het belang van permanente educatie en pleit voor een beroepsregister voor de kinderopvang. Van moderne pedagogisch professionals mag verwacht worden dat zij zich ontwikkelen in hun vak. Het zou belonend en stimulerend zijn, als hun inspanningen gezien en erkend worden. Een beroepsregister met een digitale portfolio geeft hun een tool om te laten zien wie zij geworden zijn en biedt kansen om zich weer verder te ontwikkelen.

De Wet Innovatie en Kwaliteit Kinderopvang benoemt nieuwe voorwaarden voor de kwaliteit van babyopvang en voor coaching, begeleiding en ondersteuning op de werkvloer. Kinderopvangorganisaties zullen deze nieuwe voorwaarden moeten meenemen in hun opleidingsplannen. Daar wordt hard aan gewerkt in de sector. Maar, kritische vraag: zullen de inzet van baby-specialisten en pedagogisch coaches werkelijk leiden tot een verbetering van de kwaliteit? De ‘Bouwstenen voor een pedagogisch kwaliteitskader' van LPK zijn heel geschikt om beleidsmaatregelen van de overheid aan te toetsen en een antwoord te geven op de vraag: doen wij voor en in dit werkveld de goede dingen?